Leven in Dublin: De Down Week

Deze week gaat bij mij in de boeken als mijn eerste down week in Dublin. Wat houdt een down week precies in voor mij? Ik heb een down week als mijn energieniveau laag ligt voor wat betreft werk en privé. Zowel thuis als op werk zat ik niet lekker in mijn vel en functioneerde ik niet vol vertrouwen, nieuwsgierigheid en levensenergie. Vlak voor dat ik vertrok naar Dublin, begin januari, sprak ik mijn oom over mijn stap. Na zijn positieve reactie over deze persoonlijke stap, sprak hij de wijze woorden dat ik mij wel bewust moest zijn dat ik veel down momenten zou gaan krijgen. Hij gaf aan dat naast alle mooie nieuwe dingen ik ook zeker momenten zou hebben dat ik zou terug verlangen naar huis. Deze down momenten heb ik nog amper gekend de afgelopen maanden. Tot deze week. Deze week typeert zo’n duidelijk down moment/week.

Ik houd er van om het leven te analyseren. Het vermogen om ons eigen gedrag en gedachten te analyseren maakt ons uniek en maakt ons mensen. Ik ben eens gaan overwegen waar ik deze week nou voornamelijk meezit om bewust te zijn van mijn geest. Er komen dan oppervlakkige gedachten/frustraties naar boven, zoals het weer is slecht, klanten op werk reageren vervelend, mijn manager is wel erg streng of mijn hardloopschoenen zijn aan vervanging toe. Echter zijn dit aftakkingen van de kern. Je kan de analogie gebruiken van iemand die op een smalle balk balanceert met een volle emmer met water. Op het moment dat de persoon in kwestie uit balans raakt valt er water uit de emmer. Dit zijn de oppervlakkige gedachten/frustraties. De reden waarom deze persoon in kwestie uit balans raakt is belangrijker om te onderzoeken in plaats van het water dat al verspilt is.

Voor mij waren er deze week twee hoofdredenen waarom er analogisch water uit mijn emmer viel. En ook deze twee redenen betreffende de hoofdonderwerpen in ons leven; werk en privé. Zo betwijfelde ik sterk of de functie, het bedrijf, het product en bijbehorende markt waarvoor ik heb gekozen wel passen bij mijn persoonlijke waarde. Mijn antwoord hierop betreft omgekeerde logica. Geen één baan past perfect. Het is het streven om jouw baan te vormen naar jouw persoonlijke waarden door de juiste keuzes te maken binnen een bedrijf. Ten tweede heb ik moeite met het infrequente contact met vrienden en familie. Ik ben een persoon die in sterke mate behoefte heeft aan contact met vrienden & familie. Naast de al eerder geopperde woorden dat ik kwaliteit boven kwantiteit wil stellen wat betreft relaties, boden de woorden van mijn broer ook verduidelijking op dit gebied. Mijn broer stelde mij de volgende vraag. Heeft een familie die bij elkaar in de straat woont, en elkaar elke dag zien, een betere band met elkaar hebben dan een familie die elkaar minder frequent zien?

Week 12 in 6 zinnen

Deze week begon met een klant die ontevreden wat m.b.t. bepaalde New Relic gerelateerde zaken, waar ik bewust specifiek niet op in ga uit virtuele zelfbescherming. Overdag was ik weer elke dag druk in de weer bij New Relic en verliepen de dagen routinematig. In de avond at ik gezellig samen met Jelle en dook ik met mijn laptopje of boekje op de bank. Afgelopen weekend was het groot feest in Dublin met St Patrick’s day/weekend. Het huidige weekend is voor mij een geheel tegenovergesteld weekend met rust en familiewarmte. Samen met mijn ouders duik ik de natuur -, het authentieke Dublin – en pittoreske restaurantjes in.

Lekker Bezig

Sinds ik wat ouder ben, heb ik moeite om mijn avonden naar voldoening te vullen. Zo voelde ik mij vaak onrustig in de avond en trachtte ik het maximale te halen uit mijn avonden. Om die reden plande ik mijn avond tjok vol met sociale activiteiten, studeeractiviteiten of werkactiviteiten. Je begrijpt het al. Dit hield ik niet vol. Ik viel dan ook vaak terug in het kijken van series en films. Deze hersen dodende activiteiten brengen (voor mij) niet de ontspanning waar ik naar verlang. In Dublin heb ik een avondroutine gevonden waar ik me prettig bij voel. Ik start mijn (vrije) avonden met het open klappen van mij laptopje en schrijf wat of ik surf wat. Vervolgens duik ik vroegtijdig mijn bed in met een boek (= oersterk slaapmiddel).

Dat kan beter

Authenticiteit is één van mijn persoonlijk waarden die ik te allen tijd tracht na te streven. Brene Brown spreekt in haar lezingen en haar boeken over innerlijke kwelduivels die ons weerhouden onze vleugel uit te slaan en gelukkig te zijn. Deze innerlijke kwelduivels komen ook om de hoek kijken voor wat betreft je authentiek opstellen in een groep.

Ik tracht mij in alle situaties authentiek op te stellen. Ik wil echter ook niemand voor de voeten lopen of irriteren. Daarom kan je ook wel zeggen dat ik mij gepast authentiek opstel. Op mijn werk heb ik nog wel eens moeite om mij constant volledig authentiek op te stellen. Gedachten dat anderen op een bepaalde manier zouden gaan reageren of bepaalde dingen over mij denken, weerhouden mij dan weleens van volledig authentiek te zijn. Door dit bewustzijn hoop ik nu hier meer een modus in te vinden en dat deze innerlijke kwelduivels mij minder zullen beïnvloeden.

De Juiste Balans

Naast authenticiteit is creativiteit ook één van mijn persoonlijke waarden. Jouw cognitief vermogen gebruiken om iets toe te voegen aan een groter geheel in de vorm van kunst, filosofie, methodiek o.i.d. vind ik erg belangrijk. Momenteel ben ik bij New Relic ‘best practices’ van anderen aan het kopiëren en aan het selecteren op basis van mijn persoonlijke werkstijl. Ik voeg dus weinig toe aan een groter geheel. De balans is hier dus weg voor wat betreft creativiteit. Ik probeer momenteel deze balans toch te vinden in de avonduren thuis door bijvoorbeeld te schrijven. Tevens is mijn visie dat deze balans weer terugkomt naar mate mijn ervaring toeneemt in werkveld en ik een meer holistisch beeld krijg. Met dit holistische beeld kan ik kijken hoe ik bijvoorbeeld filosofisch, beschrijvend of methodisch wat kan toevoegen aan het groter geheel.

Me Time

One Boy Band

Waar vind je nog tijd voor jezelf in een week met verscheidene werkuitjes, de vrienden van je huisgenoot – en je ouders over de vloer. Ik heb tijd voor mezelf nodig om activiteiten te verwerken. Ik heb het nodig om zo nu en dan alles een plek te geven in mijn hoofd. Ik wil het gevoel hebben dat ik het leven leef, niet dat het leven mij leeft. Om die reden zocht ik ook deze week tijd voor mezelf. Rond 3 uur zit ik er meestal cognitief doorheen op mij werk. Ik kan er dan van genieten om een half uurtje buiten te wandelen en de dag aan mij voorbij te laten gaan. Op die momenten probeer ik echt in het moment te leven en te genieten van de vogels die de Lente toe fluiten, de straatmuzikanten in Grafton Street die gepassioneerd hun geliefde muziek tonen, lotgenoten die druk telefonerend passeren, de bomen die meer kleur beginnen te krijgen in St Stephen’s Green, de aroma’s van verscheidene koffie zaakje en dan…. ben ik weer terug…

 

Leave a comment